Nepali Poem

साथी, अर्थ था' छैन भने शब्द प्रयोग नगर अालो मनको घाऊ छ नुन थप्न सहयोग नगर नौनी सरी कोमल थियौ घोच्ने तिखो काँडा नबन दुनिँयाले कुरा काट्ला त्यति सारो छाडा नबन बोलेरै संसार बेच्ने तिमि, संवेदनाको व्यापारी नबन भग्नावशेषमा बचेको इज्जत बचाऊ, रद्दीको कवाडी नबन दुई नामे, दुई मुखे, दुई जिब्रे तिमि चरित्र चाईँ फेर्ने नगर मित्रताको सफा नातामा अश्लिलताले फर्कि-फर्कि हेर्ने नगर कालो तिम्रो छाला होला मन त कालो राख्ने नगर नजरबाट गिरेको तिमि भिखमा इज्जत माग्ने नगर एक जमातको हल्ला थियो यता त्यसमा अागो सल्काउने नगर मह जस्तो रसिलो जवानी सबैलाई अलिअलि चखाउने नगर

हेरीरहुँ तिमिलाई बस चाहना यति छ हरपल तिमिसँग हुने बाहना कति छ ख्यालख्यालमै तिमिसँग निकटता बढेछ जब हुन्नौ सामु तिमि, तिम्रो सम्झना कति छ म मौनतामै बसीरहेँ तिम्रो खयालमा भविष्य रंगाउने तिम्रो कल्पना कति छ हराउँछ मन खै कता हो कता शुन्य भविष्यको अदृश्य सपना कति छ शब्दहरूको जालो बुन्छु तिमिलाई फसाउन तर यति त भन प्रिय, मेरोलागी तिम्रो भावना कति छ?